Systemy solarne

• 
• Kolektory słoneczne
• Charakterystyka i podział

OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA KOLEKTORÓW SŁONECZNYCH

Kolektory słoneczne umożliwiają przemianę energii promieniowania słonecznego na energię cieplną. Urządzenia te wykorzystują w tym celu promieniowanie bezpośrednie, rozproszone i odbite.

Najprostszy kolektor składa się z absorbera oraz czynnika odbierającego ciepło. Absorber pochłania energię promieniowania słonecznego i przekazuje ją czynnikowi roboczemu. Ze względu na rodzaj czynnika roboczego wyróżnia się kolektory cieczowe i powietrzne.

Wśród kolektorów cieczowych wyróżnić można:

• kolektory płaskie (płaskopłytowe),
• kolektory próżniowe,
• kolektory magazynujące,
• kolektory elastyczne (wykonane z tworzyw sztucznych).

Wśród kolektorów powietrznych:

• kolektory z absorberami płaskimi (w tym z żebrowymi),
• kolektory z absorberami o powierzchni rozwiniętej,
• kolektory z absorberami porowatymi,
• kolektory nadciśnieniowe (foliowe).

Biorąc pod uwagę konstrukcję wyróżnia się kolektory skupiające i płaskie.

Materiały, z których produkuje się kolektory słoneczne powinny mieć określone właściwości. Ich odpowiedni dobór gwarantuje wysoką sprawność kolektora i jego długą żywotność.

Współcześnie produkowane kolektory słoneczne, mimo różnych zastosowań i kształtów, mają wiele cech wspólnych. W celu poprawy ich sprawności absorbery pokrywane są powłokami selektywnymi, stosowane materiały izolacyjne cechują się dużą nieprzepuszczalnością termiczną, pokrycia minimalizują straty ciepła i zwiększają przenikanie promieni słonecznych.